Dag 3

Ik zit nu aan mijn derde dag. Ik zou mij ontzettend gelukkig moeten voelen. Ik kan eindelijk mijn grote droom realiseren. Als ik eerlijk ben dan weet ik niet hoe ik mij voel. De dag voor mijn vertrek heb ik voorgoed afscheid moeten nemen van mijn grote held, mijn grootvader. Ik was nooit een echt mama of papa’s kindje. Ik ging altijd naar mijn grootvader voor steun en goede raad. Hoe moest ik nu verder zonder hem?

Op de dag van mijn vertrek stond ik helemaal alleen, met tranen in mijn ogen en vooral veel twijfels op het perron van Antwerpen Centraal. Na een moment van staren naar andere reizigers, besloot ik de trein naar Zaventem te nemen. Daar aangekomen kreeg ik van verschillende vrienden enorm mooie en troostende woorden doorgestuurd. Zonder dat ze dit misschien beseffen, waren zij mijn motivatie om op het vliegtuig te stappen.

Aangekomen in Zuid-Afrika werd ik overspoeld met liefde en vriendschap. Ik ben ook al op ontdekking gegaan in mijn nieuwe thuisstad, Port- Elizabeth. Het is heel fijn, leerrijk en spannend in mijn nieuwe omgeving. Toch laat ik af en toe nog een traantje voor mijn grote held. Ik ben er wel zeker van dat het elke dag wat makkelijker ga worden.